De Bijbel begint met een prachtig poëtisch verhaal: de schepping van hemel en aarde. In Genesis 1 lezen we over licht dat de duisternis verdrijft, over water dat zich scheidt van land, over zon, maan en sterren, en uiteindelijk – op de zesde dag – over de schepping van de mens. Voor veel mensen zijn deze verzen bekend, maar voor sommigen – vooral binnen de lhbtiqa+-gemeenschap – kunnen ze ook vragen oproepen.
Wat betekent het dat God “man en vrouw” schiep? Is er in deze oude tekst ruimte voor genderdiversiteit en seksuele variatie? Laten we samen kijken naar wat er staat – en wat er mogelijk óók bedoeld wordt.
📖 Genesis 1:26-27 (NBV21)
“God zei: ‘Laten Wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op Ons lijken; zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee en de vogels van de hemel, over het vee, over de hele aarde en over alles wat daarop rondkruipt.’
God schiep de mens als Zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij de mensen.”
🧬 1. Het evenbeeld van God – méér dan alleen man en vrouw
De kernzin hier is dat de mens geschapen is naar Gods evenbeeld. Dit gaat niet over een fysieke gelijkenis, maar over identiteit en waardigheid. Elke mens draagt iets van het goddelijke in zich. Belangrijk: er staat niet dat alleen “de man” Gods beeld draagt, maar dat alle mensen dat doen – inclusief vrouwen én mensen die zich niet eenvoudig in deze binaire categorieën herkennen.
Het Hebreeuwse woord voor “mens” in dit hoofdstuk is adam, wat niet als eigennaam wordt gebruikt maar als aanduiding van de mensheid. De tekst benadrukt dat de hele mensheid – in al haar variatie – Gods beeld draagt. Dus ook lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender en intersekse mensen horen daarbij. Geen uitzondering. Geen bijzin. Gewoon: inbegrepen.
⚖️ 2. “Mannelijk en vrouwelijk” – geen beperking, maar een breed spectrum
De zin “mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen” wordt vaak gelezen alsof er alleen twee geslachten zouden zijn. Maar let op: dit is poëtische taal. In het Hebreeuws werkt deze stijl met polariteiten om de volledigheid aan te duiden. Denk aan dag en nacht, hemel en aarde, land en zee. Tussen die uitersten bevindt zich een heel spectrum.
Zo kan “mannelijk en vrouwelijk” ook begrepen worden als het aanduiden van de hele menselijke diversiteit. Net zoals de schepping bestaat uit een variëteit aan vormen en kleuren, zo is ook de mensheid niet beperkt tot slechts twee categorieën. Transgender mensen, non-binaire mensen, intersekse mensen: zij bestaan, en verdienen een plek in het verhaal van het begin.
💞 3. Relatie en verbondenheid – het hart van Gods bedoeling
Wat duidelijk naar voren komt in Genesis, is dat de mens geschapen is voor relatie – met God, met elkaar, en met de aarde. Het is niet goed dat de mens alleen is, zegt Genesis 2. De diepe behoefte aan verbondenheid, aan liefde en trouw, is universeel. Die behoefte is niet gebonden aan één type relatievorm of gendercombinatie.
Als liefde trouw is, eerlijk, zorgzaam en leven gevend, dan weerspiegelt ze iets van Gods hart – ongeacht of die liefde tussen man en vrouw, twee mannen, twee vrouwen of andere combinaties plaatsvindt.
🌈 4. Een uitnodiging, geen uitsluiting
Genesis 1 is geen gesloten blueprint die iedereen in twee hokjes wil stoppen. Het is een lofzang op het leven, op diversiteit, op de rijkdom van de schepping. Juist mensen die zich “anders” voelen dan de standaard, mogen deze tekst horen als een bevestiging: jij bent bedoeld, jij bent beeld van God, jij bent geliefd.
De kerk – en christelijke tradities – hebben helaas niet altijd deze inclusieve boodschap uitgedragen. Maar wie terugkeert naar de oorsprong, ontdekt: in het begin was liefde. In het begin was er ruimte. In het begin was jij er ook, in het hart van God.
🌟 Tot slot
Genesis 1 is geen bedreiging voor lhbtiqa+-acceptatie – het is juist een uitnodiging tot een bredere blik op mens-zijn. Laat het een bron van hoop zijn, niet van oordeel. Gods beeld is te groot om in twee vakjes te passen. En dat is goed nieuws voor ons allemaal.